Poem: "Nasan ka na, bespren?"

Nag-iisa sa madilim na sulok,

Luhang walang tigil sa pag-tulo,

Damdaming matagal nang kinikimkim,

Himutok ng puso’y di na kayang damhin.

Nasaan ka ngayon?

Sa mga panahong bisig mo’y hanap ko?

Naririnig mo ba ako?

Dama mo ba kahit wala ako sa tabi mo?

O kaibigan, kakampi, kabaro,

Kakampi nga ba’t karamay?

Nakalimutan na nga ba ang sumpaang,

‘pramis, walang iwanan’

Tanungin mo naman ako,

Magparamdam, o tapikin man lang,

‘Ano bang nangyari’t maari ba kitang tulungan?’

Sabihing ‘narito lang ako para sayo, kaibigan.’

*This is a poem I wrote in Filipino. I wrote this out of my emotions, isolating myself from the outside world and stayed in my 4-sided room. (and yes, the drama is so  obvious HAHAHA)

I'm dedicating this poem to a "super friend" of mine. Where are you, dear? :'(